در حال حاضر ما در ایران 30شرکت معتبر بیمه ای داریم که تمامی آنها دارای مجوز فعالیت در زمینه بیمه هستند که البته پیش بینی بنده این است که طی 5 سال آینده تعداد این شرکت ها از عدد 100 نیز بگذرد. چرا که بنده اعتقاد دارم روز به روز خطرات جدیدی به زندگی انسان ها در حال نزدیک شدن است و بیمه گران با کشف آنها میتوانند به تعداد شاخه های بیمه ای بیافزایند.
هرچه خطرات و رسیک ها در اطراف مردم بیشتر شود نیاز مردم به بیمه نیز افزایش می یابد. پس باید پذیرفت که بزودی شرکت هایی تاسیس میشوند که باظرافت و دقت بسیار بالاتری به ارائه خدمات بیمه ای میپردازند، از طرفی هم امکان آن هست که طی سال های آینده نیاز مردم به برخی از بیمه ها به طور کامل از بین برود.
برای مثال امکان دارد خودرو ها با پوششی تولید شوند که نه در حادثه دچار خسارت شوند و نه حتی قطعه ای از آنها شکسته و نابود گردد، که اگر چنین چیزی اتفاق بیافتد نیاز مردم به بیمه نامه بدنه خودرو به کلی از بین میرود.
یا مثلا ممکن است در آینده ای نزدیک خودرو های هوشمندی طراحی گردد که تصادف نکنند ، همانگونه که در برخی از کشور ها نیز تا حدود بسیار زیادی به این تکنولوژی رسیده اند و حتی تاکسی هایی با این قابلیت نیز در حال جابجایی مسافران هستند.
بطور کلی از دید بنده شرکت های بیمه ای با گذشت زمان دقیق تر و تخصصی تر به ارائه پوشش های بیمه ای میپردازند واین موضوع باعث افزایش تعداد شرکت ها خواهد شد، شرکت هایی کوچک تر اما پوشش هایی جامع و متنوع…
در حال حاضر ما در ایران تنها یک شرکت بیمه ای دولتی داریم که شرکت بیمه ایران نام دارد ، که از حدود 85 سال پیش تاسیس گردیده است. البته شرکت هایی مثل شرکت بیمه آسیا و البرز نیز در حدود 63 سال است که از تاسیس آنها میگذرد ولی به خاطر عملکرد خوب کارشناسان این شرکت ها از بخش دولتی خارج و در سال 88 به بخش خصوصی تبدیل شدند.
حال شاید این سوال برای شما پیش بیاید که چرا بیمه ایران همواره بیمه ای دولتی باقی مانده است؟
در جواب به این سوال باز هم بنده بر این باور هستم که اگر همه شرکت های بیمه ای خصوصی شوند امکان دارد برخی از خطرات مخصوصا خطراتی که در برخی کارخانجات دولتی و پتروشیمی ها وجود دارد به علت ریسک بسیار بالای آنها از سوی هیچکدام از شرکت های خصوصی پوشش داده نشوند و بیمه مرکزی بیمه ایران را برای پوشش آن خطرات انتخاب نموده است، البته که دلایل دیگری هم وجود دارد.
پس به اعتقاد من شرکت بیمه ای که دولتی باشد لزوما نمیتواند شرکت بسیار خوبی با ارائه پوشش های بالا باشد ، همانگونه که بیمارستان های دولتی از ارائه کامل خدمات به بیماران دچار کاستی هستند و یا افراد سعی میکنند فرزندان خود را در مدارس دولتی ثبت نام کنند. برتری شرکت بیمه را فقط از میزان سطح توانگری مالی آنها میتوان فهمید.
در اصل کار و اساس همه شرکت های بیمه ای باهم یکسان است. برای مثال بیمه البرز و آسیا نیز مانند بیمه ایران دولتی بوده اند و با گذشت زمان خصوصی شده اند که با این وجود تغییری در روند اصلی کاریشان ایجاد نشده است، البته که در میزان اهداف و پرتفوی فروش آنها همچنین ارزیابی های ریسک و مدیریتشان پیشرفت های چشمگیری داشته اند .
بیمه نوین ، بیمه البرز ، بیمه ملت ، بیمه رازی ، بیمه ایران ، بیمه سرمد ، بیمه دی ، بیمه دانا ، بیمه آسیا ، بیمه آرمان ، بیمه خاورمیانه ، بیمه آسماری ، بیمه حافظ ، بیمه ما ، بیمه کوثر ، بیمه اتکایی ایرانیان ، بیمه امید ، بیمه پاسارگاد ، بیمه سامان ، بیمه پارسیان ، بیمه تجارت نو ، بیمه سینا ، بیمه کارافرین ، بیمه تعاون ، بیمه میهن ، بیمه سینا ، بیمه معلم
اینکه برخی افراد در انتخاب شرکت بیمه ای خود بی تفاوت هستند از دید بنده اصلا کار درستی نیست . چرا که صدور بیمه نامه تنها این نیست که شما حق بیمه را پرداخت کنید و خیالتان از بابت پرداخت خسارت آسوده باشد بلکه شما ممکن است روزی نیاز به دریافت خسارت داشته باشید و آن موقع با خود میگویید ای کاش از شرکت دیگری بیمه نامه تهیه کرده بودم . برخی شرکت های بیمه ای با توجه به توانگری مالی خود شاید در زمان ارائه و صدور بیمه نامه ،آن را به صورت اقساط بلند مدت و با شرایط دلخواه شما صادر کنند ولی در زمان پرداخت خسارت میتوانند شما را با مشکل جدی روبرو کنند . پس خواهش بنده این است در زمان انتخاب بیمه گر خود حتما بررسی و تحقیق کامل در عملکرد و توانگری مالی آن شرکت داشته باشید.
با تشکر از همراهی شما
مسعود قضاوی
اصفهان بیمه